Sadık Baba Şiirlerinden

GÖNÜLE ÖĞÜT 

Gönül selamını kamile söyle
Alıcı olmayınca açma dükkanı
Ariflik manasın sor sual eyle
Müşterisiz yerde olma lisanı

Cahil ikrar eder ahtinde durmaz
Burda ağlamayan 0 demde gülmez
Yalan ile iman bir yerde olmaz
Neden maruf yalancının imanı

Cümle alem gezer arar Hak deyi
Arif ifşa eder kula bak deyi
Nehi münkir inkar eder, yok deyi
Men ademde gördüm Hakk'ın ihsani

Yerde değil, gökte değil ya kande
Acep Hak mihman mi ola bu tende
Velakat kerremna bani ademde
Kimse bilmez kimde mihman cananı

Almayana değil sözü'm alana
Gerçekler yuf dedi kalbi yalana
Canım kurban olsun halden bilene
SADIK'a bildirdi küllü noksanı


NAZENİN DİLBER

Nazenin dilberin cevri çok olur
Er gerek ki cefasını götüre
Bu vücuttur gâhı sayrı sağ olur
Cehdeyleyip menziline yetire

Ab ile danemiz bari Hüdadan
Şefaat umarız hem Mustafa dan
Bu günkü gün geçmiyenler kabadan
Yarın anda yer bulamaz otura


Aldı yine firgat ile gam beni
Bu didemden akan kanlı nem beni
Yıkıp helak etti bu vanan beni
Candan evvel meğer aklım yitire

Arşa direk etti bu dağ hanımı
Şeyda bülbül gibi dinle ünümü
İlahi tutsaktan kurtar canımı
Hayır kutlu saatimi getire

Türlü nebatattan yer adem oğlu
Döner inkâr eder kör adem oğlu
Cebrail irehber sor adem oğlu
Dört kitap içinde zekat fitire

Davut zekâtını bakma sonuna
Bir kâr kazanı gör ahret evine
Ecel yeli değer ömrün bağına
Bak feleğin elindeki satıra

Bu feleğin bize böyle fendi var
Her nereye varsan mevcut kendi var
SADIK der ki ta ezelin andı var
Kimin derip, ekip kimin bitire

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder